بررسی اثر کاربرد ماده منعقدکننده کیتوزان در حذف کدورت از آب

چکیده انعقاد، لختهسازی و تهنشینسازی، از مهمترین فرآیندها در تصفیهخانههای آب میباشند. حدود یک سوم از هزینه سرمایهگذاری برای یک تصفیهخانه آب، به عملیات تهنشینی اختصاص مییابد. فرآیند تصفیه آب، بدون استفاده از مواد منعقدکننده غیرممکن به نظر میرسد. هدف از این پژوهش، بررسی کارایی پلی الکترولیت طبیعی کیتوزان به عنوان ماده منعقدکننده در حذف کدورت از آب میباشد. کیتوزان، زیستپلیمری کاتیونی با وزن مولکولی بالا است که از پوسته سختپوستان دریایی نظیر میگو و خرچنگ، تهیه میگردد. این پژوهش، در مقیاس آزمایشگاهی، بر روی نمونههای آب، حاوی کدورت ساختگی با استفاده از کائولین، در کدورتهای بالا، متوسط و پایین انجام گردید. غلظت بهینه کیتوزان در حذف کدورتهای 1000 ، 500 ، 100 ، 50 و ntu 10 به ترتیب 10 ، 5/6 ، 2 ، 5/1 و 1 میلیگرم بر لیتر، راندمان حذف کدورت، به ترتیب 77/99 ، 25/99 ، 84/94 ، 96/90 و 50/57 درصد و مقادیر بهینه ph نیز به ترتیب 8 ، 8 ، 5/7 ، 5/7 و 8 میباشد. کیتوزان، تاثیر اندکی بر ph آب دارد و کارایی آن در حذف کدورتهای بالا، نسبت به کدورتهای پایین بیشتر است.